Λίγες σκέψεις για την 28η Οκτωβρίου 1940

Πολλά έχουν γραφτεί για την Εθνική Εξέγερση της 28ης Οκτωβρίου 1940. Χιλιάδες βιβλία, τηλεοπτικά αφιερώματα, αφηγήσεις από αγωνιστές του Ελληνικού Έπους στα Αλβανικά βουνά, ομιλίες κλπ.

Όλοι γνωρίζουμε τι τίμημα πλήρωσε ο Ελληνικός λαός για ένα ΌΧΙ.

 Ένα ΌΧΙ απέναντι στον σκοταδισμό, στον ολοκληρωτισμό, στον φασισμό, στην επεκτατικότητα των ισχυρών.

Ένα ΌΧΙ για το οποίο καταστράφηκε υλικά σχεδόν όλη η Ελλάδα, ορφάνεψαν σπίτια, έμειναν ανάπηροι χιλιάδες αγωνιστές, η Ελλάδα γύρισε οικονομικά και ψυχολογικά εκατό χρόνια πίσω.

Ένα ΌΧΙ για το οποίο μέσα σε μια ημέρα η Ελλάδα πέρασε  από τους ήσυχους ρυθμούς της καθημερινότητας, στο πόλεμο, στον ηρωισμό, στην υποχώρηση, στη γερμανική κατοχή, στη πείνα, στην εξαθλίωση, στη καταστροφή.

 Ένα ΌΧΙ για το οποίο η Ελλάδα συνήλθε μετά από πολλά χρόνια δουλειάς των Ελλήνων, μετά από μεγάλη υπομονή των πατεράδων και μανάδων μας και γιατί όχι και με την  βοήθεια άλλων κρατών, πάντα με κάποιο τίμημα.

Μέσα σε μια Ευρώπη της οποίας τα κράτη έπεφταν στα δίχτυα του άξονα είτε αμαχητί - σε μετάφραση "περάστε κύριοι" - είτε μετά από από μια ή δυό εβδομάδες αντίστασης, βρέθηκε η Ελλάδα μας να ορθώσει το ανάστημα που ταιριάζει στην Ελληνική ψυχή και να πει ΌΧΙ κύριοι, εδώ είναι Ελλάδα, χώματα ποτισμένα με πολύ αίμα, ιδρώτα και δάκρυ.

" Χώματα τιμημένα ποὔχουν ανασκάψει για να θεμελιώσουν ένα Παρθενώνα, χώματα δοξασμένα πούχουν ροδοβάψει αίματα στο Σούλι και στο Μαραθώνα. Χώματα πούχουν θάψει λείψανα αγια- σμένα από το Μεσολόγγι κι από τα Ψαρά, χώματα που φέρνουν στον μικρό εμένα θάρρος, περη- φάνια, δόξα και χαρά. " (μέρος από το ποίημα του Γεωργίου Δροσίνη, "Χώμα Ελληνικό").

Αυτά τα χώματα λοιπόν θέλησαν να πατήσουν με τις βαρβαρικές μπότες τους οι δυνάμεις του άξονα. Φαίνεται ότι δεν είχαν διαβάσει καθόλου ιστορία για το τι σημαίνει Ελλάδα. Δεν γνώριζαν τι είναι ο Μαραθώνας,οι Θερμοπύλες και η Σαλαμίνα. Τι είναι τα Δερβενάκια, το Σούλι, το Μεσολόγγι, το Αρκάδι.

Μη γνωρίζοντας αυτά, θέλησαν να περάσουν τις βαρβαρικές ορδές τους από την Ελλάδα, για να έχουν εύκολη πρόσβαση  για προώθηση των στρατευμάτων τους στην Αφρική. Και κατάλαβαν τι εστί Ελλάδα και Έλληνες. Πολλοί ιστορικοί σημειώνουν την μεγάλη συμβολή της Ελλάδας στην έκβαση του πολέμου.

Πρώτον γιατί μετά την απόκρουση της ιταλικής εισβολής ανυψώθηκε το ηθικό των σκλαβομένων λαών της Ευρώπης και δεύτερο,η απρόσμενη και μη αναμενόμενη στα σχέδιά τους απόκρουση  της ιταλικής εισβολής, υποχρέωσε τις γερμανικές δυνάμεις να αναβάλουν την εισβολή τους στην τότε Σοβιετική Ένωση, προκειμένου να βοηθήσουν τους ιταλούς φίλους τους που έχαναν τον πόλεμο στην Ελλάδα.

Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941στην Σοβ. Ενωση, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με απότέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.
 
Παραπάνω  ανέφερα με λίγα λόγια τι χάσαμε σαν Ελλάδα για το ΌΧΙ που είπαμε στις δυνάμεις του άξονα.

Χάσαμε πολλά - καταστραφήκαμε σαν κράτος.

 Ώρα να πούμε τι κερδίσαμε.

 Κερδίσαμε την παγκόσμια αναγνώριση για τον ηρωισμό μας, αποδείξαμε για άλλη μια φορά  την  απέχθειά  μας στην  ηττοπάθεια  και  την προσύλωσή μας  στα εθνικά ιδεώδη  και κυρίως αποδείξαμε πως ένας λαός λίγων εκατομμυρίων ανθρώπων έχει κατορθώσει να επιβιώσει (σε πείσμα πολλών)  μέσα στους αιώνες.

Κυρίως δε, διατηρήσαμε αυτό που  οι προγονοί μας μας είχαν κληρονομήσει, την ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ μας.

Χρειάζεται πολύς αγώνας για να έχεις τον τίτλο του υπερήφανου λαού. Χρειάζεται  πολύς αγώνας για να κάνεις πράξη το γνωμικό του Σωκράτη :

" ΜΗΤΡΟΣ  ΤΕ  ΚΑΙ  ΠΑΤΡΟΣ  ΚΑΙ  ΤΩΝ  ΑΛΛΩΝ  ΠΡΟΓΟΝΩΝ  ΑΠΑΝΤΩΝ, ΤΙΜΙΟΤΕΡΟΝ  ΕΣΤΙΝ  Η ΠΑΤΡΙΣ  ΚΑΙ  ΣΕΜΝΟΤΕΡΟΝ  ΚΑΙ  ΑΓΙΩΤΕΡΟΝ  ΚΑΙ  ΕΝ  ΜΕΙΖΟΝΙ  ΜΟΙΡΑ  ΚΑΙ  ΠΑΡΑ  ΘΕΟΙΣ  ΚΑΙ ΠΑΡ'  ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ  ΤΟΙΣ  ΝΟΥΝ  ΕΧΟΥΣΙ "

Κλείνοντας αυτές τις λίγες σκέψεις μου για την 73η επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, δεν θεωρώ σκόπιμο να αναφερθώ στο τι έκαναν οι πολιτικοί μας για τις πολεμικές αποζημιώσεις. Και αυτό γιατί δεν μας συμφαίρει.

Πολλά έχουν γραφτεί και ο καθένας μπορεί να ανατρέξει στο διαδίκτυο να διαβάσει χιλιάδες αναρτήσεις.

Θέλω μόνο να απευθύνω μια ερώτηση στους σύγχρονους πολιτικούς μας, οι οποίοι σήμερα χειρίζονται τα εθνικά μας θέματα.

Με δεδομένα αυτά που υπέφερε η Ελλάδα λέγοντας ΌΧΙ στις δυνάμεις του άξονα το 1940,εάν ήταν αυτοί στην εξουσία τότε, τι θα απαντούσαν στον Ιταλό πρέσβη ;

Δύσκολη ερώτηση και ταυτόχρονα  πιο δύσκολη η απάντηση.

ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ  ΕΛΛΗΝΕΣ

Κοτσώνας Γιώργος - Θήβα

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post