Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

ΣΑΝΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΓΙΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΕΛΕΩΝΑ ΘΗΒΩΝ

Κέρδισαν δεύτερη ευκαιρία στη ζωή

«Αν δεν είχα περάσει από τον Ελεώνα, τώρα θα μιλάγατε με έναν χρήστη στην Ομόνοια... Αν κατάφερνα να μείνω έξω από τη φυλακή».

«Αφού μίλησα με τους ψυχολόγους και ακολούθησα το πρόγραμμα του Κέντρου είδα την εσωτερική μου βελτίωση», λέει ο Γ. Φλωράς
«Αφού μίλησα με τους ψυχολόγους και ακολούθησα το πρόγραμμα του Κέντρου είδα την εσωτερική μου βελτίωση», λέει ο Γ. Φλωράς
Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο Νίκος Λογοθέτης τον περίπου ενάμιση χρόνο της ποινής του που εξέτισε στο Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων Ελεώνα Θηβών, προσπαθώντας να ξεφύγει μια για πάντα από τα ναρκωτικά.
Οι πρώην χρήστες που αναζήτησαν σανίδα σωτηρίας στο Κέντρο και κατάφεραν να κρατηθούν στην επιφάνεια, κερδίζοντας μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, μίλησαν σε ημερίδα με τίτλο «Αφηγήσεις Φυλακής, Χρήσης και Απεξάρτησης», η οποία έγινε χθες στην Τεχνόπολη, για την ψυχολογική στήριξη και τη θεραπεία που έλαβαν, τις δεξιότητες που απέκτησαν και τους δρόμους που ανοίγονται μπροστά τους.

Οπως λένε στο «Εθνος» τρεις πρώην κρατούμενοι, το Κέντρο του Ελεώνα τους βοήθησε να αποφύγουν την προδιαγεγραμμένη πορεία από τη φυλακή στις πιάτσες των ναρκωτικών, στην παρανομία και ξανά στη φυλακή. Παραδέχονται, ωστόσο, ότι το κίνητρό τους για να αιτηθούν τη μεταγωγή τους εκεί ήταν η δυνατότητα που υπήρχε να εκτίσουν μικρότερη ποινή σε ένα καλύτερο περιβάλλον. Η απεξάρτηση, στην αρχή τουλάχιστον, ερχόταν δεύτερη. «Πατάς σε χώμα και όχι σε τσιμέντο και φεύγεις από τα ντουβάρια για να ζήσεις σε ένα καλύτερο περιβάλλον. Τι άλλο να ζητούσαμε;», λέει ο Νίκος.
«Αν δεν είχα περάσει από τον Ελεώνα, σήμερα θα μιλούσατε με έναν χρήστη», ομολογεί ο Ν. Λογοθέτης
«Αν δεν είχα περάσει από τον Ελεώνα, σήμερα θα μιλούσατε με έναν χρήστη», ομολογεί ο Ν. Λογοθέτης 
Στην πορεία όλοι διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία. Οκτώ χρόνια μετά την επανένταξή του, ο Γιάννης Φλωράς λέει ότι «μπορεί ο αρχικός στόχος μου να μην ήταν να ''καθαρίσω'', αλλά αφού μίλησα με τους ψυχολόγους και ακολούθησα το πρόγραμμα του Κέντρου, είδα την εσωτερική βελτίωσή μου και την αύξηση της αυτοπεποίθησής μου. Το πιο αποφασιστικό βήμα που έκανα ήταν η διαπίστωση ότι βρισκόμουν στον πάτο και ότι το Κέντρο ήταν κάτι από το οποίο μπορούσα να κρατηθώ». Στη διάρκεια της παραμονής του εκεί ασχολήθηκε με διάφορες δραστηριότητες, όπως η θεραπεία μέσω της Τέχνης, ο αθλητισμός, το θέατρο και το τραγούδι, κάτι που δεν φανταζόταν ότι θα συνέβαινε στη φυλακή, αν και, όπως λέει, το μόνο πράγμα που θυμίζει φυλακή στο κέντρο απεξάρτησης είναι οι φρουροί και τα εξωτερικά συρματοπλέγματα.
«Προτού ξεκινήσω τη χρήση ήμουν μηχανολόγος και στη Θήβα έπιασα ξανά τα εργαλεία με τα οποία δούλευα. Απέκτησα αυτοπεποίθηση και τη βεβαιότητα ότι μπορώ να σταθώ στα πόδια μου», λέει ο Κ. Μπομής
«Προτού ξεκινήσω τη χρήση ήμουν μηχανολόγος και στη Θήβα έπιασα ξανά τα εργαλεία με τα οποία δούλευα. Απέκτησα αυτοπεποίθηση και τη βεβαιότητα ότι μπορώ να σταθώ στα πόδια μου», λέει ο Κ. Μπομής
Αλλαξε ριζικά
Ο Κώστας Μπομής λέει ότι έκανε αίτηση για να πάει στο Κέντρο με σκοπό «να γλιτώσει λίγη ποινή». Υστερα από λίγο καιρό η άποψή του άλλαξε ριζικά όταν διαπίστωσε ότι στη Θήβα τα πράγματα ήταν διαφορετικά από αυτά που είχε γνωρίσει στις φυλακές από τις οποίες είχε περάσει. «Μπήκα στα συνεργεία συντήρησης και η δουλειά εκεί μου προσέφερε πολλά. Με πήγε εκεί που βρισκόμουν στο παρελθόν. Πριν ξεκινήσω τη χρήση ήμουν μηχανολόγος και στη Θήβα έπιασα ξανά και θυμήθηκα τα εργαλεία με τα οποία δούλευα. Απέκτησα αυτοπεποίθηση και τη βεβαιότητα ότι μπορώ να σταθώ στα πόδια μου και να βγω από τον φαύλο κύκλο της παρανομίας και της φυλακής».
Μετά την αποφυλάκισή τους και οι τρεις έκαναν μεγάλες προσπάθειες για να σταθούν στα πόδια τους, σπουδάζοντας και δουλεύοντας. Ο Γιάννης τελείωσε το νυχτερινό λύκειο και στη συνέχεια πήγε σε ΙΕΚ, όπου ειδικεύθηκε στην ημερήσια φροντίδα παιδιών με ειδικές ανάγκες. Σήμερα δουλεύει σε ένα καφενείο και περιμένει μια ευκαιρία για να κάνει τη δουλειά που σπούδασε. Μιλάει με ένα πλατύ χαμόγελο για ένα στοίχημα με τον εαυτό του το οποίο κατάφερε να κερδίσει. Ο Κώστας εργάζεται ως διανομέας σε μεγάλη αλυσίδα εστιατορίων, ενώ ο Νίκος, ο οποίος έχει σπουδάσει τεχνικός υπολογιστών, δουλεύει σε εταιρεία δημοσκοπήσεων. «Το ότι καταφέραμε να μπούμε ξανά στην αγορά εργασίας ίσως είναι και παράδειγμα προς μίμηση και για άλλα παιδιά που ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο με εμάς. Γνωρίζω αρκετούς που έχουν μιλήσει στον εργοδότη τους για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και δεν είχαν κανένα πρόβλημα αποδοχής», λέει.
Οσο για το τι επιφυλάσσει το μέλλον και πόσο ρεαλιστικό είναι για έναν πρώην χρήστη ναρκωτικών να πιστεύει ότι έχει ξεμπλέξει για πάντα, ο Νίκος είναι ξεκάθαρος: «Αυτό που έχω κερδίσει δεν θέλω να το χάσω. Πάντα όμως υπάρχει ένας φόβος. Είναι μια μάχη διαρκείας αυτή που δίνουμε και γι' αυτό θα είναι δύσκολη».
Στέλιος Βογιατζάκης
Φωτό: Γρηγόρης Χρυσοχοΐδης
ethnos

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!

Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.

Χειρουργικό Ιατρείο

Χειρουργικό Ιατρείο