Ας μιλήσουμε για όσα δεν λέγαμε, ελπίζοντας στη σωφροσύνη των γειτόνων μας

Το ότι η ελπίδα σωφροσύνης αλλά και η κατανόησης των προβλημάτων των γειτόνων ή των συμμάχων, απαιτεί, πολλές φορές την σιωπή και την μη κοινοποίηση των όποιων δυνατοτήτων μας, δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως αδυναμία.
Ας υπενθυμίσουμε λοιπόν, μόνο όσα λίγα επιτρέπουν οι παρούσες συνθήκες…

Ας υπενθυμίσουμε στους «φοβισμένους» και «άνοες»…
Διανύοντας μια περίοδο εντάσεων, όσον αφορά τα Εθνικά μας θέματα, οι φόβοι όχι μόνο πολλών πολιτών, αλλά και πολλών διαμορφωτών της κοινής γνώμης, από άγνοια η σκοπιμότητα έχουν κορυφωθεί.
Για το λόγο αυτό καλό είναι να υπενθυμίσουμε, σε εχθρούς και φίλους, μερικά ουσιαστικά Ελληνικά «πλεονεκτήματα» τα οποία αφορούν το καθεστώς των Στενών και όχι μόνο.
Όπως είναι γνωστό τo καθεστώς των Στενών καθορίζεται από τη συνθήκη του Μοντρέ (20 Ιουλίου 1936), η οποία εγκλωβίζει την Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα απαγορεύοντάς της την ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις θερμές ενεργειακές περιοχές.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η διάρκεια ισχύος της συνθήκης του Μοντρέ ήταν 20ετής και έληξε τον Ιούλιο του 1956, ενώ σήμερα διατηρείται σε ισχύ με βάση τον άρθρο 28 που προβλέπει: «…εάν 2 χρόνια μετά την πάροδο της προαναφερθείσης περιόδου (των 20 ετών), καμιά από τις συμβαλλόμενες δυνάμεις δεν καταθέσει μια προειδοποίηση καταγγελίας της σύμβασης στη γαλλική κυβέρνηση, η παρούσα σύμβαση θα παραμείνει σε ισχύ μέχρι να περάσουν 2 χρόνια μετά το στάλσιμο μιας προειδοποίησης καταγγελίας της σύμβασης από κάποιο από τις συμβαλλόμενες δυνάμεις (Αγγλία, Βουλγαρία, Γαλλία, Σερβία, Ιταλία, Ιαπωνία, Ρουμανία, Σοβιετική Ένωση, Ελλάδα, Τουρκία). Εάν η παρούσα καταγγελθεί σύμφωνα με τις διευθετήσεις του άρθρου αυτού, οι συμβαλλόμενες δυνάμεις υποχρεούνται να παραστούν σε μια νέα σύνοδο με σκοπό να συμφωνήσουν τους όρους μιας νέας συμφωνίας».
Μετά όλα τα προηγούμενα μπορούμε να κάνουμε ως πολίτες, και όχι ως ειδικοί, κάποιες σκέψεις και υπενθυμίσεις:
1. Με βάση την συνθήκη του Μοντρέ η στρατικοποίηση από την Τουρκία των Στενών δεν αποτελεί κυριαρχικό της δικαίωμα, αλλά ανάθεση στρατιωτικής φύλαξης όσο είναι σε ισχύ η συνθήκη.
2. Η Εφόσον η συνθήκη έχει λήξει το 1956, η Ελλάδα ως συμβαλλόμενη δύναμη, με βάση το άρθρο 28, έχει την νόμιμη δυνατότητα να καταγγείλει την σύμβαση του Μοντρέ στην Γαλλική προεδρία και 2 χρόνια μετά αυτή την καταγγελία η Γαλλική προεδρία υποχρεούται να συγκαλέσει τις συμβαλλόμενες δυνάμεις σε μια νέα σύνοδο με σκοπό να συμφωνήσουν τους όρους μιας «νέας συμφωνίας» η οποία θα διέπει, από εκείνη την περίοδο και μετά, το καθεστώς των «Στενών».
Υπάρχει κάποιος ο οποίος να μην αντιλαμβάνεται ότι η νέα συμφωνία πιθανότατα θα αποστρατικοποιεί τα Στενά και μάλιστα κάτω από το βάρος των σημερινών πρακτικών των γειτόνων μας απέναντι στους «συμμάχους» τους και των στρατηγικών επιδιώξεων της Ρωσίας;
Η Ελλάδα μέχρι σήμερα δεν έχει προβεί σε ένα τέτοιο διάβημα, και καλώς έκανε, για διαφόρους λόγους παρόλο που συνεχώς προκαλείται. Καλό θα είναι όμως να μην αναγκαστεί βίαια, από τους γείτονες, να το πράξει στο μέλλον.
Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι η προκλητικότητα των «γειτόνων» μας δεν θα αναγκάσει κάποιο άλλο συμβαλλόμενο κράτος να το πράξει για δικούς του λόγους.
3. Να υπενθυμίσουμε ότι στα συμβαλλόμενα στη συνθήκη κράτη δεν περιλαμβάνονται οι ΗΠΑ και η Γερμανία και ως εκ τούτου η πιθανή αποστρατικοποίηση των Στενών δεν πρόκειται να γίνει πιθανότητα στα πλαίσια του άρθρου 28 της συνθήκης του Μοντρέ, αλλά με άλλες «μεθόδους» εφόσον θα λείπουν από τη σύνοδο οι βασικοί διεθνείς παίκτες. Το ζήτημα αυτό μάλλον δεν ευνοεί τους «γείτονες» και θα πρέπει να τους προβληματίσει σοβαρά. 
4. Μία αποστρατικοποίηση των Στενών στερεί την Τουρκία από το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της στο παιχνίδι κυριαρχίας της στην περιοχή και τον βασικό μοχλό πίεσής της απέναντι στους ενδιαφερόμενους «ισχυρούς» παίκτες που καθορίζουν το γεωστρατηγικό παιχνίδι 
Παράλληλα αποκόπτει στρατιωτικά την Τουρκία από την Ανατολική Θράκη καθιστώντας την αποκλειστικά Ασιατική χώρα, με ότι άλλο αυτό σημαίνει.
5. Τέλος δύο ερωτήσεις στις οποίες δεν είναι δυνατόν να απαντήσει κανένας αν δεν είναι ειδικός γνώστης των γεγονότων ή των πληροφοριών «κάτω από το τραπέζι»: 
α. «Είναι δυνατόν να επιτραπεί, μετά όλα τα προηγούμενα, στην «έξαλλη» γείτονα ο έλεγχος της Ανατολικής Θράκης, από την οποίας θα περνάνε οι ενεργειακοί αγωγοί δυτικών και ανατολικών συμφερόντων;
β. Είναι δυνατόν να επιτραπεί στην γείτονα η κατάληψη, και εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων, σε κάποια Ελληνικά νησιά του Αιγαίου εφόσον μια τέτοια εξέλιξη θα μηδένιζε την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στο Αιγαίο, γεγονός το οποίο θα μηδένιζε τους λόγους της ζητούμενης, από τους διεθνείς παίκτες, αποστρατικοποίηση των Στενών; 
Μετά τις προηγούμενες σκέψεις, καλό θα είναι αντί να ενσπείρουμε τον φόβο στους Έλληνες πολίτες, να προσπαθούμε με κάθε πρόσφορο μέσον να σφυρηλατήσουμε την αναγκαία «Εθνική Ενότητα» έναντι οποιουδήποτε ανταλλάγματος.
Τις περιόδους Εθνικών κρίσεων πρέπει να μιλάμε λίγο, και μέσα στην σιωπή της δράσης να ετοιμαζόμαστε.
Οι καιροί ου μενετοί 
Το Μέλλον είναι ήδη παρόν.

Μάνος Δανέζης


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post